Met een wat angst voor de buitenwereld stapten Anneleen, Yvette en ik uit de deuren van de bibliotheek en de wijde wereld in. En stapten op de bus. Niet zomaar een bus, maar de toeristen-dubbeldekker-bus-inclusief-man-die-praat-door-microfoon. We gingen mee met de lichtjestour, want hier is alles al versierd en Amerikanen doen niet aan stroomsparing, hoe meer lichtjes hoe beter. En ik kan veel vertellen, maar dit is echt iets wat met foto's moet worden uitgelegd.
Nog wel even spanning en sensatie: vanmorgen flikkerden mijn lichten, en kwam er geen water meer uit de kraan (gelukkig had ik al gedouched). Toen ik mijn kamer verliet om naar de les te gaan vielen de lichten ook daadwerkelijk uit. Dus ik in het donker de trappen af, en daar werd ik opgewacht door een brandweerman! Wat was er aan de hand? Buiten stond de straat in de fik, of tenminste, onder de straat stond iets te branden, volgens de roddels was er een explosie in het riool. Dus uit de putdeksels kwam niet de gebruikelijke stoom, maar dichte rook met hier en daar een vlam. Scary! Details volgens zodra ik weet wat er echt aan de hand was (en ik schrijf dit in de pauze van mijn les want volgens getuigen is de stroom in Mercer nog niet terug)
(UPDATE: Drama: er is dus een brand geweest in een manhole, de stroom is niet terug, dus ik zit weer in de bibliotheek. En er is geen water, want dat wordt gestuurd door een pomp. Als de stroom niet terug is voor het donker wordt, dus rond half vijf, dan mogen we het gebouw niet meer in. De hele nacht niet. Dit drama neemt proporties aan die ik niet had voorzien)
Foto's komen later, want snapfish werkt niet
UPDATE 2 (15.05): Het gebouw is afgesloten, men weet niet voor hoe lang, mijn roommate en ik hebben nog net even wat uit onze kamers kunnen halen...
UPDATE 3 (17.54): Nog geen stroom, en het hele faculteitsgebouw zit vol dakloze studenten, met weekendtassen. Sommigen zijn pessimistisch, verwachten het hele weekend niet meer terug te kunnen, ik wacht eerst de reserve generator af. Als het voor negenen niet is gelukt, dan wordt Coles (het sportcentrum vlakbij Mercer) klaargemaakt voor ons.
Trouwens, manhole: de ruimte onder de putdeksels. De brand heeft een explosie veroorzaakt die de kabels heeft beschadigd. (Branden in een manhole zijn niet heel vreemd hier, wees niet bang, er is geen kwade opzet)
UPDATE 4 (18.50): Voedsel wordt voor ons klaargezet, net als filmpjes ter ontspanning. En helaas, helaas, ik zie dat ze bedden binnenbrengen...
UPDATE 5 (21.01): Ik mag naar huis, ik mag naar huis, iedereen hier is blij! (Al gaat niemand weg, want het is slechts negen uur, nog 5 uur voor de bieb sluit). Echt, na meerdere mailtjes die ons aanspoorden overnachting te zoeken buiten de Uni en vertelden dat we geen hoop mochten hebben en ik desperate smsjes heb gestuurd naar onder andere mensen die van zeekoeien houden (die ik nu ten zeerste betreur) en Sophie een complete logeerkamer voor me had gecharterd bij een vriend van een buurvrouw van een whatever, kwam het verlossende mailtje. Ik ben blij, en na 12 uur dakloos te zijn geweest, begin ik de luxe van een kamer zeer te waarderen ;-)
vrijdag 30 november 2007
vrijdag 23 november 2007
Thanksgiving! (Updated)
Om goed in de sfeer te komen begonnen we de dag met de Macy's Thanksgivingsday Parade. De balonnen gingen heel langzaam (ze worden ook door mensen vastgehouden, dus niet zo heel gek) en helaas is er geen eentje losgeraakt (dus geen huilende kinderen, kapotgeslagen ramen, rennende menigte etc.), maar ja, je kunt niet alles hebben.
We waren al snel uitgekeken, dus zijn we naar een café gegaan om wat te drinken en American Football te kijken (of te zeuren op hoe stom het er allemaal uitziet). De kreet 'This is my best thanksgiving ever,' vloog vaak over de bar, net als het nadoen van kalkoengeluiden.
En toen was er het thanksgiving dinner van de lawschool; heel veel lekker eten! Om drie uur zaten we zo vol dat opstaan gevaarlijk werd. Eenmaal terug in mijn kamer ben ik op mijn bed gaan liggen en in slaap gevallen!
's Avonds was ik uitgenodigd door een paar andere internationale studenten die zelf een Thanksgiving dinner gaven. Ik heb daar alleen voor de gezelligheid bijgezeten, want daadwerkelijk eten lukte niet meer.
Vandaag zijn de after-thanksgiving sales, de winkels zijn al vroeg in de ochtend open gegaan (sommigen al om 4 uur) en het schijnt een behoorlijke chaos te zijn. Ik ga me er niet aan wagen en gebruik mijn vrije dag om te leren voor mijn examens...
(Dit maal niet heel veel foto's gemaakt, zodra de anderen wat leuke foto's hebben ge-upload voeg ik er misschien nog wat toe)
UPDATE... EXTRA FOTO'S (Gemaakt door Anneleen)
zaterdag 10 november 2007
Water, heel veel water
Daarna ben ik met de trein terug naar huis gegaan, en heb een diep respect voor de NS ontwikkeld. Het begon al op het station: nergens een aanduiding hoe laat de trein zou komen, er werd niet omgeroepen dat 'ie later zou komen en men weet alleen 'ongeveer.' De reis zelf was lang, want de trein gaat langzaam, staat heel vaak stil en ging zelfs een keer achteruit.
Na het weekend kwamen mijn ouders bij mij eten, toch maar weer de pannen uit het stof gehaald!
Dinsdag waren de Nederlandse rechtenstudenten in New York uitgenodigd door advocatenkantoor De Brauw. Daar eerst een kennismaking met het kantoor, waarna we naar Fashion Forty gingen, waar we hebben geborreld met borrelhapjes (met veel grapjes over waar de bitterballen waren). Daarna naar de Knicks, waar we allemaal een Knicks-shirt kregen (die we allemaal braaf aandeden), en ik kan alleen maar zeggen, ik ben een basketbal fan! Het was fantastisch, nog nooit zo fanatiek een team aangemoedigd (DEFENSE!) En de Knicks wonnen, nadat we meerdere keren de hoop helemaal hadden opgegeven. Na de wedstrijd wilden we naar het Gansevoort hotel (voor de oplettende lezers, waar ik ook naar toe ging na de Sunsetcruise), maar dat was ver van Madison Square Garden, dus moesten er taxi's geregeld worden. En voor zo'n grote groep valt dat niet mee (niet rond MSG in ieder geval), dus wat doe je in zo'n geval: dan neem je een limo!
De dag daarna was de laatste dag met mijn ouders, en zijn we naar het Empire State Building gegaan. Dat is hoog, en koud, en hoog. En het uitzicht was fantastisch!
En donderdag mijn eerste versie van mijn paper ingeleverd, na veel bloed, zweet en tranen. En de stress in de studentenpopulatie slaat toe, nog maar een paar weken: EXAMENS!
Abonneren op:
Posts (Atom)
